het behouden huis

Het behouden huis

    

Eigen mening:                                                                                          Ik vind het behouden huis een heel boeiend boek, ik vond de inhoud (hoe die beschreven is) heel interessant en het boek leest lekker door. Ook vond ik het leuk dat er veel motieven in voorkomen. Wanneer je het boek in het begin leest denk je over veel dingen niet echt diep na, maar wanneer sommige dingen later in het verhaal terugkomen herinner je (ik in iedergeval) weer allerlei dingen die je eerder hebt gelezen en die dus met latere gebeurtenissen in verband staan. Ik kon me ook goed inleven in het ik-figuur, dat was bij mijn vorige boek niet het geval dus dat is een groot pluspunt van dit boek. Wel vind ik dat het boek de gehele situatie over het algemeen op een zeer sombere manier beschrijft, dit had van mij wel minder gemogen. Al met al vond ik het een van de interessantste boeken die ik in mijn leescarrière gelezen heb en ben ik ook blij dat ik dit boek gekozen heb.

Samenvatting:
De ik-figuur vecht in de Tweede Wereldoorlog aan de zijde van de partisanen. De meeste zijn Oost-Europeanen. Dat zorgt voor taalproblemen. Hier heeft hij moeite mee en hij voelt zich eenzaam. Alleen met een Spanjaard heeft hij wat contact. Wanneer de partisanen een stadje veroverd hebben en de ik-figuur een café binnen wil gaan, krijgt hij de opdracht het stadje te zuiveren van ‘boobytraps’.
In het stadje ziet hij niemand. Plotseling stuit hij op een groot huis. Hij herinnert zich het verblijf in gevangenissen – sinds vier jaar heeft hij niet meer in een normaal bed geslapen. Met een zekere eerbied neemt de hoofdpersoon zijn intrek in het huis. Hij gaat het hele huis door. Slechts een kamer is op slot. Er is niemand. Wanneer hij het hele huis doorzocht heeft, neemt hij een bad en trekt daarna de kleding van de oorspronkelijke bewoner aan. Hierna gaat hij naar de keuken en eet de pan soep, die nog op het fornuis stond, leeg.
Plotseling gaat de bel. De Duitsers hebben een tegenaanval gedaan en nu staat er een Duitse officier op de stoep. Hij denkt dat de ik-figuur de wettige bewoner is en scheept hem op met de inkwartiering van enkele officieren. De volgende ochtend ontdekt hij dat het slot van de kelder is geforceerd. Hij beklaagt zich hierover bij de kolonel en het slot wordt vervangen en de soldaten houden zich in het vervolg rustig.
Hoewel de ik-figuur de Duitsers als soldaat bestreden heeft, ziet hij geen wezenlijke bedrei-ging in hen, omdat hij als het ware zijn soldatenleven opzij heeft gelegd. Wel is hij voortdurend bang voor de komst van de werkelijke eigenaars.
De volgende week verloopt rustig. De ik-figuur verkent de omgeving en neemt een kat mee naar het huis. In de huisbibliotheek ontdekt hij allerlei boeken over vissen: de eigenaar moet een vissenliefhebber zijn.
Op een dag betreedt een vreemde man het huis. Hij blijkt de eigenaar te zijn. De ik-figuur schiet hem dood. Dan komt er een vrouw uit de badkamer. De ik-figuur wurgt haar op lugubere wijze en legt haar in ‘zijn’ slaapkamer. De vermoorde man legt hij in de tuin. Wanneer hij weer binnenkomt ziet hij licht in de afgesloten kamer. De deur staat op een kier. De ik-figuur ziet een dove oude man temidden van een verzameling aquaria. De oude man vertelt een heel verhaal over zijn ‘cultuurgoed’. De ik-figuur gaat naast de vrouw liggen en valt in slaap.
Nadat de kolonel op de deur heeft geklopt, zegt hij dat ze ingesloten zijn door de bolsjewis-ten. De ik-figuur trekt zijn uniform weer aan en neemt de kolonel gevangen. Hij mag zich niet meer scheren. Op weg naar beneden probeert de ik-figuur de oude man duidelijk te maken dat hij geen ‘Heil Hitler’ meer mag zeggen. Hij schrijft de boodschap op een briefje, wanneer de man hem niet snapt.
De ik-figuur sluit zich weer bij het leger aan. Hij komt ook de Spanjaard weer tegen.. Die is geïnteresseerd in de vrouw. De ik-figuur brengt hem naar het huis. De partisanen, die hen gevolgd zijn, vernielen het huis en belemmeren de ik-figuur de doorgang naar boven.
’s Avonds lukt het hem naar boven te gaan. De kamer is verlaten en de aquaria zijn           vernield. Ook de vrouw is weg. In de tuin treft hij het lijk van de eigenaar nog wel aan. Op het grasveld voor het huis ontdekt hij de anderen: de oude man, de kolonel en de vrouw zijn aan een plataan opgehangen. Voordat hij met het leger meegaat, gooit hij nog een granaat in het huis. Hij beseft dat het huis al die tijd ‘komedie heeft gespeeld’ en nu pas laat zien wat het in werkelijkheid geweest is: ‘een hol, tochtig brok steen, inwendig vol afbraak en veiligheid.’

Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/47857

Argumentatieopdracht:

Inleiding: de bedoeling van deze argumentatieopdracht is om het boek dat je gelezen hebt aan te prijzen of de grond in te boren.  Ik heb ervoor gekozen om mijn boek de hemel in te prijzen aangezien ik het een heel mooi boek vond.

Stelling: Het boek geeft een goed beeld van de werkelijke oorlog.

Argument 1: In veel boeken worden alleen de duitsers als beesten beschreven, dit is in dit boek niet het geval. In dit boekt komt namelijk duidelijk naar voren dat de Partizanen zich ook niet altijd even lief gedroegen.

Subargument: In het boek komt duidelijk naar voren dat ook de duitsers zelf een slachtofferrol hebben in de oorlog.

Subargument: Het verhaal laat ook goed zien wat de oorlog met de mens deed toendertijd, zo is de ik-persoon enorm uitgeput en geen zin meer in de oorlog heeft.

Stelling: Het behouden huis is een niet te moeilijk boek dat lekker doorleest.

Argument 1: Het boek is makkelijk te begrijpen, zonder al te veel door te denken is het verhaal goed te begrijpen.

Subargument: Op sommige momenten is het mogelijk om dieper door te denken dan je op eerste moment zou denken, er zitten namelijk veel motieven in het boek. Het mooie aan dit boek is dat als je deze motieven niet door hebt, het boek alsnog goed te begrijpen is.

Subargument: Er word in korte tijd veel beschreven, dit is voor veel mensen aantrekkelijk want over het algemeen houd men meer van korte boeken. Zo heb je in dit geval een boek met een goede inhoud en een niet al te lange leestijd.

her-upload bezonken rood

Bezonken rood

Jeroen Brouwers

Samenvatting:
De hoofdpersoon in het verhaal is Jeroen Brouwers. Zijn moeder is eind januari 1981 gestor-ven. Hij heeft haar nooit opgezocht in het bejaardentehuis. Het overlijden van zijn moeder is hem ’s ochtends telefonisch bericht. Hij was niet aanwezig op de crematie.

De hoofdpersoon lijdt aan plotselinge aanvallen, waarbij hij krankzinnig van angst wordt. De ‘angst- en emotiedempers’ die hij er tegen slikt, maken hem rustig en onverschillig, denken wordt onmogelijk en er treedt een vervreemding op van zichzelf.
Toen hij een tamelijk onevenwichtig leven leidde, zes à zeven jaar geleden, heeft hij Liza ontmoet. Hij is slechts drie dagen in haar gezelschap geweest. Toch is ze zeer belangrijk in zijn leven. Dit komt doordat hij een moederfiguur in haar ziet. Na deze korte relatie is hij getrouwd met een andere vrouw. Ze schonk hem een kind. Na de dood van zijn moeder moet hij zowel aan haar als aan Liza denken, in dezelfde hoeveelheid van liefde als van afkeer (hartstochtelijk en onhartstochtelijk). ‘Ik voel niets en ik wil niets voelen.’

Brouwers heeft samen met zijn grootmoeder, moeder en zus in het Jappenkamp Tjideng gezeten, waar Kenitji Sone de commandant was. Jeroen woonde er van zijn derde tot en met zijn vijfde leefjaar.
De ellende van het kamp is voor hem pas later realiteit geworden. Destijds heeft hij, als ‘egoïstische levenslustige kleuter’, helemaal niet geleden. Zo heeft hij geen slechte herinnering aan de psychologische foltering. Deze bestond eruit dat, van tijd tot tijd alle jongetjes afscheid van hun moeder moesten nemen omdat ze werden opgehaald met onbekende bestemming, waarna ze soms dagenlang wegbleven.
Nadat de moeder van Brouwers, door Sone persoonlijk, tot bloedens toe in het kruis is getrapt, zegt Jeroen het volgende: ‘Geboekstaafd is: “Mijn moeder was de mooiste moeder, op dat moment hield ik op van haar te houden”.’ En hij denkt: ‘nu wil ik een ander want deze is kapot’, zoals hij later, bij de geboorte van zijn dochtertje denkt: ‘nu wil ik een andere vrouw.’ Dit laatste wou hij, omdat hij vindt dat het krijgen van een kind een schending is.

Voor Jeroen was de tijd na de oorlog pas traumatisch. Zijn moeder laat hem achter in een pensionaat. Ze heeft hem verraden, zo voelt Jeroen het. Bij de afscheidszoen valt de voile van zijn moeder voor zijn lippen. “Dit ‘voorval’ is tekenend voor de rest van mijn leven: wij kussen elkaar door een traliewerk van spinnenweb”. Hij stelt zich enkele keren voor wat zijn moeder en hijzelf gedaan hebben op het moment dat ze overleed. Zo beschrijft hij uitvoerig wat er te zien was op de televisie.

Toen hij nog kampbewoner was, is zijn grootmoeder overleden. Vele kampbewoners overleden, maar hij had geen enkele gevoelens, zelfs niet toen zijn kampvriendjes overleden.

Tijdens de crematie, wil hij uit het boekje lezen waarmee zijn moeder hem heeft leren lezen. Het heet Daantje gaat op reis, van L. Roggeveen. Maar door het vele verhuizen is hij het kwijtgeraakt.

Zodoende gaat hij die middag rondrijden in zijn auto. Hij verlangt naar Liza. Hij belandt letterlijk en figuurlijk in mist, en verdwaald. Uiteindelijk stapt hij uit zijn auto en begint hij te lopen door het bos. Hij komt aan bij een zwart meer. Hier denkt hij aan zijn overleden moeder. Tevens denkt hij terug aan het kamp. Hij wilde zijn moeder wel verzorgen, maar hij kon niets meer voor haar doen, dan voorlezen uit het boek Daantje. Nu zijn moeder dood is, hoopt hij dat Liza verschijnt.
Brouwers rijdt terug naar huis en ‘ik ben aan mijn werktafel gaan zitten om zogenaamd onaangeraakt, onaangedaan, onverstoord, het werk aan mijn boek over zelfmoord in de Nederlandstalige literatuur, dat ik onder handen had, te hervatten’. Het wil echter niet vlotten. Hij begint te drinken. Hoe meer hij drinkt, hoe minder hij trilt… (scholieren.nl)

Eigen mening: In het begin, toen ik het boek net had beviel het boek me voor geen meter, het was heel langdradig en continu werden dingen herhaald, hierdoor vond ik het niet lekker lezen.  Ook leek het of het boek vanaf een afstand was geschreven, dit komt door de onverschillige manier van schrijven, hierdoor voel je je (tenminste ik dan) minder betrokken bij de hoofdpersoon uit het verhaal. Wanneer ik me niet zo betrokken voel bij de hoofdpersoon vind ik het lezen zelf ook een stuk minder aan, daarom ga ik, bij mijn volgende boek, opzoek naar een boek waarbij de schrijver/personage wat meer betrokken is met de lezer, want bij dit boek maakte het verloop van het verhaal mij ook niet echt uit, omdat ik me niet betrokken bij het boek voelde. Wel brengt het boek het verschil tussen goed en kwaad goed naar voren, zo beschrijft hij bijvoorbeeld in verhalen zijn eigen gedrag van vroeger en laat ook blijken dat hij zich hier voor zijn ‘’slechte’’ gedrag schaamd. Ook vind ik de schrijver soms wat onduidelijk, hij kan op bepaalde momenten zijn gedachten niet duidelijk verwoorden (naar mijn gevoel) dit komt onder andere doordat het heden en verleden continu door elkaar heen lopen. Wel ging het lezen van het boek zelf op den duur wat beter en had ik ook wat meer plezier in het lezen. Al met al vond ik het dus een pittig boek, dat misschien iets te moeilijk voor mij is.

Argumentatie opdracht:

Inleiding: de bedoeling van deze argumentatieopdracht is om het boek dat je gelezen hebt aan te prijzen of de grond in te boren.  Ik heb ervoor gekozen om mijn boek de grond in te boren aangezien ik het boek maar niks vond.

Korte samenvatting: Het boek gaat over jeroen, hij word op een dag gebeld met de mededeling dat zijn moeder is overleden. Na deze gebeurtenis begon hij na te denken over gebeurtenissen in het verleden (jappenkampen) en over zijn relatie met zijn moeder, deze relatie was zo slecht geworden dat hij niet eens op de crematie van zijn eigen moeder is komen opdagen.

Stelling: Brouwer heeft in het boek erg overdreven over de gruwel in de jappenkampen.

Argument 1: Brouwer, niet zelf aanwezig geweest in jappenkampen of via persoon dicht bij hem geïnformeerd, heeft met dit boek een hoop historische feiten genegeerd, hierdoor zijn er een hoop mensen die het boek ongeloofwaardig vinden en het boek daardoor een stuk minder of zelfs helemaal niet aantrekkelijk meer vinden om te lezen.

Sub argument: Brouwer had zich beter moeten voorbereiden, nadat hij veel kritiek had gekregen van historici had hij enkele zwakke argumenten voor het schrijven van dit boek, zo zei hij; Ik heb dit boek geschreven omdat ik me inleef met de mensen bij wie dit is overkomen, als er dan af en toe een klein historisch foutje inzit moet dat kunnen, het is niet voor niks een Roman. Met deze uitspraak komt het bij mij een beetje over dat hij zegt dat een Roman altijd een niet kloppend verhaal is. Zijn argument over zijn  inlevingsvermogen wat de reden is voor het schrijven van het verhaal vind ik zwak aangezien je als een schrijver met zijn status van te voren kan verwachten dat er kritiek op je verhaal komt wanneer het verhaal historisch incorrect, ook al is het een Roman.

Sub argument: Fred lanzing, die in hetzelfde jappenkamp als dat in het verhaal van Brouwers heeft gezeten ergerde zich aan het verhaal. Hij zij dat de inhoud over de kampen van geen kant klopte en sprak dan ook niet over het boek bezonken rood maar over het boek verzonnen rood.

Stelling: Bezonken rood is een boek met een grote afstand tussen verteller en lezer

Argument 1: het verhaal word op een erg koele manier verteld, het lijkt wel dat het/de personage/schrijver geen gevoelens heeft.

Sub argument: In het verhaal word deels de reden over deze koele houding verteld, wel blijft de houding extreem koel (ondanks uitleg) en is het verbreken van het contact met zijn moeder vreemd.

Slotconclusie: Bezonken rood is een heel afstandelijk boek wat niet veel contact tussen personage/lezer opwekt. Ook zitten er veel historische fouten in verwerkt waardoor het boek onbetrouwbaar word en dat vind ik persoonlijk minder leuk om te lezen. Ik hou van oorlogsverhalen maar dan moet er niet met de feiten gesjoemeld worden.